η βίβλος της νεοναζιστικής βίας
ΤΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ ΤΕΡΝΕΡ
ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΤΡΟΜΟΥ
J.M. Berger:
Τα Ημερολόγια Τέρνερ,
η βίβλος της νεοναζιστικής βίας
Άρθρο που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα The Atlantic. Ο J.M. Berger είναι ερευνητής σε θέματα εξτρεμισμού και συγγραφέας. Μετάφραση Δημήτρης Πλαστήρας.
Πριν την ύπαρξη της alt-right, υπήρξαν τα Ημερολόγια Τέρνερ (The Turner Diaries). Εκδόθηκαν για πρώτη φορά πριν σχεδόν 40 χρόνια, το διαβόητο δυστοπικό μυθιστόρημα απεικονίζει μια φανταστική εθνικιστική επανάσταση που κορυφώνεται σε παγκόσμια γενοκτονία.
Τα γεγονότα του βιβλίου ξεκινούν πριν σχεδόν 30 χρόνια – στις 16 Σεπτεμβρίου 1991, την ημερομηνία της πρώτης καταχώρησης στο ημερολόγιο του Earl Turner. Το φανταστικό ημερολόγιο περιγράφει μια ρατσιστική εικόνα ενός εφιαλτικού κόσμου, στον οποίο «Το Σύστημα» – Αφροαμερικανοί μπράβοι υπό την καθοδήγηση Εβραίων πολιτικών – προσπαθούν να κατασχέσουν όλα τα όπλα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μια μυστική οργάνωση γνωστή ως το Τάγμα (The Order) αρχίζει την αντίσταση για να φέρει πίσω στα χέρια των λευκών σοβινιστών τη χώρα, κερδίζοντας τελικά μια αποκαλυπτικών διαστάσεων εξέγερση και πυρηνικό πόλεμο, κατακτώντας πρώτα τη χώρα και στη συνέχεια το κόσμο.
William Luther Pierce
Τα Ημερολόγια Τέρνερ δημιουργήθηκαν το 1970 από τον William Luther Pierce, ηγέτη της νεοναζιστικής οργάνωσης Εθνική Συμμαχία (National Alliance, NA). Προχειρογραμμένα και ακραία ρατσιστικά, Τα Ημερολόγια Τέρνερ ενέπνευσαν δεκάδες ένοπλες ληστείες και περισσότερους από 200 φόνους στις δεκαετίες που ακολούθησαν την έκδοσή τους.
Τα Ημερολόγια Τέρνερ μπήκαν στα πρωτοσέλιδα όταν μια βίαιη λευκή εθνικιστική ομάδα, οικειοποιήθηκε το όνομα The Order, ακολουθώντας το τακτικό σχέδιο τρομοκρατίας που περιγράφεται στο βιβλίο. Τα Ημερολόγια εκτοξεύτηκαν στο εθνικό προσκήνιο όταν αποκαλύφθηκε πως αποτελούσαν βασική έμπνευση για τον βομβιστή της Οκλαχόμα, Timothy McVeigh, που σκότωσε 168 άτομα χρησιμοποιώντας ένα παγιδευμένο φορτηγό, που έμοιαζε εκπληκτικά με μια επίθεση στο βιβλίο. Από τότε, Τα Ημερολόγια Τέρνερ έχουν εμπνεύσει εγκλήματα μίσους και τρομοκρατίας στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Ευρώπη σε περισσότερες από δεκάδες ξεχωριστές υποθέσεις μέχρι σήμερα.
Πέρα όμως από τη βία που ασκούν οι αναγνώστες τους, Τα Ημερολόγια Τέρνερ αποτελούσαν επίσης το σπόρο της σημαντικής αλλαγής στην λευκή εθνικιστική ιδεολογία και στρατολόγηση, τα αποτελέσματα της οποίας είναι όλο και πιο αισθητά σήμερα. Στο «The Turner Legacy», ένα νέο άρθρο για το ICCT – The Hague, εξετάζω την περίπλοκη ιστορία της ρατσιστικής δυστοπικής προπαγάνδας και τους λόγους για την συνεχιζόμενη σημασία των Ημερολογίων.
Ο λευκός εθνικισμός ήταν το «δίκαιο της χώρας» στις Ηνωμένες Πολιτείες για το μεγαλύτερο κομμάτι της ιστορίας τους. στον απόηχο του Εμφυλίου Πολέμου, ο θεσμοθετημένος λευκός εθνικισμός άρχισε να διαβρώνεται, μια διαδικασία που επιταχύνθηκε στον 20ο αιώνα. Μπροστά στο κίνημα των πολιτικών δικαιωμάτων, ο λευκός εθνικισμός άρχισε να αναπτύσσει περίπλοκες ιδεολογίες, με μια σειρά από διαφορετικά ρεύματα να κάνουν την εμφάνιση τους.
Ο κοινότοπος ρατσισμός – η απλή αντιπάθεια ή διάκριση εναντίον ανθρώπων με βάση τη φυλή – έπαιζε ακόμη σημαντικό ρόλο στη χώρα, αλλά καθώς ο τυπικός λευκός εθνικισμός στιγματίζονταν όλο και πιο πολύ, αυτές οι ιδεολογικές παραλλαγές έγιναν υποκουλτούρες στις οποίες ανθούσε ο βίαιος εξτρεμισμός.
Το πιο σημαντικό κίνημα που προέκυψε από αυτή τη δυναμική ήταν ο νεοναζισμός και η Χριστιανική Ταυτότητα. Ο νεοναζισμός εστιάζεται κυρίως στην άρνηση του Ολοκαυτώματος και τα συμβολικά ταυτοτικά χαρακτηριστικά, ενώ η Χριστιανική Ταυτότητα βασίζεται σε μια περίπλοκη θρησκευτική αιτιολόγηση που εξελίχθηκε από μια θεωρία συνωμοσίας του 19ου αιώνα που είναι γνωστή ως Βρετανικός Ισραηλισμός (British Israelism), η οποία ισχυρίζονταν πως οι Αγγλοσάξωνες είναι η χαμένη φυλή του Ισραήλ. Και τα δυο κινήματα βασίζονται ιδιαίτερα στον αντισημιτισμό, αλλά το μίσος τους απευθύνεται προς όλους τους μη λευκούς ανθρώπους.
Αυτά τα κινήματα, μαζί με την Ku Klux Klan, έγιναν το πρόσωπο του λευκού εθνικισμού, που οδήγησε σε περεταίρω περιθωριοποίηση τους λόγω του ξέφρενου ρατσισμού τους και της αυξημένης προσοχής των αρχών, καθώς οι απόψεις και η ρητορική τους γινόταν όλο και πιο βίαιη.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ο William Luther Pierce έφυγε από το Αμερικάνικο Ναζιστικό Κόμμα και δημιούργησε την Εθνική Συμμαχία. Ο Pierce, άθεος και επιστήμονας, κατανοούσε το γεγονός πως αυτές οι επιδεικτικές μορφές λευκού εθνικισμού ήταν ιδιαίτερα αποκρουστικές για τους «κανονικούς ανθρώπους», προσελκύοντας νεοσύλλεκτους που τους περιέγραφε ως «ελαττωματικούς» και «ανάπηρους». Η Εθνική Συμμαχία υποβάθμισε τις σβάστικες και το βηματισμό χήνας, και αντίθετα εστίασε στη δημιουργία προπαγάνδας ικανής να παραπλανήσει τους φύλακες των καθιερωμένων μέσων και να απευθυνθεί σε ευρύτερο κοινό.
Τα Ημερολόγια Τέρνερ ήταν μια από τις πρώτες του προσπάθειες, και δίχως αμφιβολία η πιο επιτυχημένη. Εκδόθηκε σε συνέχεις στο ενημερωτικό δελτίο της Εθνικής Συμμαχίας, και αργότερα εκδόθηκε σε ολοκληρωμένη μορφή, Τα Ημερολόγια Τέρνερ είναι ένα δυστοπικό μυθιστόρημα για τις Ηνωμένες Πολιτείες όπου οι μη λευκές μειονότητες έχουν αφοπλίσει και καταπιέζουν τους λευκούς Αμερικανούς, που οδηγεί σε μια επανάσταση των λευκών εθνικιστών. Με μια φτωχή, απλουστευτική γλώσσα, η αποκαλυπτική πλοκή ακολουθεί ένα αντάρτικο αντιστασιακό κίνημα λευκών εθνικιστών που είναι γνωστό ως The Order καθώς ξεκινά μια σειρά από τρομοκρατικές επιθέσεις, που τελικά εξελίχθηκε σε ανοιχτή εξέγερση. Η Order κερδίζει στο τέλος, και ξεκινά μια εκστρατεία παγκόσμιων γενοκτονιών εναντίον των μη λευκών.
Προβολή του βιβλίου σε περιοδικό του Ελληνικού εθνικοσοσιαλιστικού χώρου
Τα Ημερολόγια Τέρνερ ξεχωρίζουν για την έλλειψη ιδεολογικού προσανατολισμού. Σε κάποιο σημείο του μυθιστορήματος, στον πρωταγωνιστή του, τον Earl Turner, του δίνεται να διαβάσει ένα βιβλίο. Τα Ημερολόγια λένε πως το βιβλίο εξηγεί υπέροχα τους λόγους που ο λευκός σοβινισμός και την αιτιολόγηση των δράσεων της The Order. Είναι σημαντικό, τα περιεχόμενα αυτού του μαγικού τόμου δεν προσδιορίζονται ποτέ. Αν και ο επίλογος του βιβλίου αφήνει στοιχεία για έναν ευρύτερο ναζιστικό προσανατολισμό, το βιβλίο δεν ταυτίζει ποτέ ανοιχτά την The Order με κάποιο συγκεκριμένο κίνημα.
Λόγω της επιθυμίας του Pierce να προσελκύσει «κανονικό» κόσμο, όπως και η αρχικά περιορισμένη κυκλοφορία του βιβλίου μεταξύ των νεοναζί, τα Ημερολόγια υποθέτουν πως οι αναγνώστες τους είναι ήδη ρατσιστές και δεν χρειάζεται να προσηλυτιστούν σε αυτό το τρόπο σκέψης. Η εγκατάλειψη του «γιατί» ενισχύει την εστίαση της αφήγησης στο «τι» και στο «πως» – η ανάγκη της άμεσης, βίαιης δράσης και των χειροπιαστών προτάσεων του πως να πραγματοποιηθεί. Αυτό είναι κομμάτι του γιατί το βιβλίο συνδέεται τόσο συχνά με τη βία και τη τρομοκρατία.
Καθώς όμως η φήμη του βιβλίου μεγάλωνε, είχε μια ακόμη επίπτωση στο λευκό εθνικιστικό κίνημα. Τα Ημερολόγια Τέρνερ είναι ένα τεστ Ρόρσαχ για ρατσιστές κάθε ρεύματος, κοινότοπων ή ιδεολόγων. Οι αναγνώστες μπορούν να φέρουν τις δικές τους ιδεολογίες και αιτιολογίες στο αφήγημα, ή μπορούν να μη φέρουν και καμιά.
Με το πέρασμα του χρόνου, η οικουμενιστική προσέγγιση στον λευκό σοβινισμό έγινε η κυρίαρχη τάση για το κίνημα σε Ηνωμένες Πολιτείες και Ευρώπη. Αντί να προσπαθεί να πουλήσει την περίπλοκη μυθολογία και τις βιβλικές υποσημειώσεις της Χριστιανικής Ταυτότητας, ή την στιγματισμένη επίδειξη του Hitler και των ναζί, προβεβλημένη λευκοί εθνικιστές άρχισαν να υιοθετούν μια πιο προσεκτική γενική προσέγγισης, παίζοντας με τον φυλετικό φόβο και μίσος όπως υπάρχουν, αντί να προσπαθούν να κατασκευάσουν ιδεολογικές αιτιολογήσεις.
Άρχισε με την The Order, ένα πραγματικό τρομοκρατικό πυρήνα που βασίζονταν άμεσα στην οργάνωση που περιγράφονταν στα Ημερολόγια Τέρνερ. Σε ένα ξέσπασμα που κράτησε ένα χρόνο που ξεκίνησε το 1983, η The Order σκότωσε τρεις ανθρώπους και έκλεψε εκατομμύρια δολάρια, πολλά από τα οποία στη συνέχεια διανεμήθηκαν σε ηγέτες του κινήματος του λευκού εθνικισμού και δεν ανακτήθηκαν ποτέ. Μέλη της οργάνωσης αναφέρονταν στα Ημερολόγια ως την «βίβλο» τους.
David Lane
Ένα μέλος της The Order, ο David Lane, εξελίχθηκε σε παραγωγικό συγγραφέα στη φυλακή όταν οι αρχές διέλυσαν την συμμορία το 1984. Αν και έγραψε μια σειρά από μακροσκελή ιδεολογικά φυλλάδια, ένα από τα πιο σημαντικά του έργα ήταν το τρισέλιδο «Μανιφέστο της Λευκής Γενοκτονίας», που έφερε την αντιπάθεια του Pierce για τις περίπλοκες ιδεολογικές φράσεις σε πρωτόγνωρα επίπεδα, αντίθετα μιλούσε από μια πλατφόρμα «νόμων της Φύσης, κοινής λογικής και επίκαιρων συνθηκών». Το μανιφέστο λέει πως «η ‘φυλετική ενσωμάτωση’ είναι απλά ευφημισμός για τη λευκή γενοκτονία», και πως η «λευκή φυλή» είναι στο χείλος της εξαφάνισης λόγω της διασταύρωσης με άλλες φυλές.
Ο Lane αργότερα συμπύκνωσε τις απόψεις του ακόμη πιο πολύ σε μια δήλωση μιας πρότασης που τώρα είναι γνωστή ως οι 14 Λέξεις (14 Words) που χρησιμοποιούνται ευρέως από τους λευκούς εθνικιστές: «Πρέπει να εξασφαλίσουμε την επιβίωση του λαού μας και το μέλλον για τα λευκά παιδιά» («We must secure the existence of our people and a future for white children»). Ο Lane πέθανε στη φυλακή το 2007.
Η απλοποιημένη φράση απέφυγε την δυσάρεστη και στιγματισμένη εικονογραφία του νεοναζισμού και τις περίπλοκες βιβλικές διαστρεβλώσεις της Χριστιανικής Ταυτότητας, επιτρέποντας στο ιδιαίτερα φραξιονιστικό κίνημα του λευκού εθνικισμού να συγκλίνει γύρω από ένα θέμα στο οποίο θα μπορούσαν να συμφωνήσουν – μια υπαρξιακή απειλή στην «λευκή φυλή».
Το ίδιο το μανιφέστο σύντομα περιορίστηκε στην απλή φράση «λευκή γενοκτονία», η οποία διαδόθηκε στις αρχές
14 Λέξεις (14 Words)
του 21ου αιώνα και έγινε το συντριπτικά κυρίαρχο σύνθημα του σύγχρονου λευκού εθνικισμού. Το αφήγημα αυτό προωθήθηκε από το λευκό εθνικιστή Robert Whitaker, που πρόσθεσε αυτό που ονόμασε «επωδό» – «Αντιρατσισμός είναι ο κωδικός για αντιλευκός». Αυτές οι δύο φράσεις επαναλαμβάνονταν εσκεμμένα και διαδόθηκαν ευρέως στο διαδίκτυο, μεταξύ των λευκών εθνικιστών διάφορων ιδεολογικών πεποιθήσεων.
Ο λευκός εθνικιστής Richard B. Spencer έσπρωξε τα όρια ακόμη πιο πέρα με την τελευταία εκδοχή της πολιτικής της λευκής ταυτότητας, δημιουργώντας την ιστοσελίδα «Εναλλακτική Δεξιά» το 2010, το σπόρο του ευρύτερου κινήματος που έγινε γνωστό ως alt-right. Ακόμη πιο άμορφο από τους προκατόχους του, η alt-right περικλείει μια ποικιλία αντικοινωνικών συμπεριφορών, που περιλαμβάνουν το ρατσισμό, το μισογυνισμό και το θρησκευτικό ρατσισμό, προσφέροντας πολλά σημεία εισόδου για νέους προσήλυτους που είναι αγανακτισμένοι με κάποια πτυχή της κοινωνίας της πολιτικής. Πολλοί που ταυτίζονται με την alt-right συνεχίζουν να προωθούν την αφήγηση της λευκής γενοκτονίας.
Ενώ θα ήταν λάθος να πιστώσουμε στα Ημερολόγια Τέρνερ το σύνολο αυτής της μετάβασης στο λευκό εθνικισμό, το μυθιστόρημα έδειξε πως να αξιοποιηθούν με επιτυχία οι φυλετικοί μύθοι και μίση στην υπηρεσία της βίας, δίχως την επίκληση σε συγκεκριμένη ιδεολογία, και το βιβλίο παραμένει ιδιαίτερα επιδραστικό και σήμερα.
Αν και δικαιολογημένα τα Ημερολόγια είναι διαβόητα για τη βία που έχουν εμπνεύσει, κυρίως στην περίπτωση της Οκλαχόμα, η επίπτωσή τους στη μορφή του λευκού εθνικισμού – και της παρούσας επανεμφάνισης του κινήματος – είναι ισότιμο κομμάτι της σκοτεινής κληρονομιάς τους. J.M. Berger: Τα Ημερολόγια Τέρνερ, η βίβλος της νεοναζιστικής βίας – null (wordpress.com)
ορισμένες ενέργειες στην επίθεση στο Καπιτώλιο των Ηνωμένων Πολιτειών το 2021 φαίνεται να εμπνέονται από την «Ημέρα του σχοινιού» του βιβλίου “Τα Ημερολόγια Τέρνερ”
|
ΑΠΟ ΝΑΖΙΣΤΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ
Η φράση «ημέρα του σχοινιού» έχει επίσης γίνει κοινή στους λευκούς εθνικιστικούς και alt-right κύκλους του Διαδικτύου, αναφερόμενος σε ένα γεγονός στο μυθιστόρημα όπου όλοι οι «προδότες της φυλής» απαγχονίζονται δημόσια.
Timothy McVeigh triggered as massive truck bomb on April-19-1995
Το βιβλίο έχει αναφερθεί ως έμπνευση σε τουλάχιστον 40 τρομοκρατικές επιθέσεις και εγκλήματα μίσους, συμπεριλαμβανομένης της βομβιστικής επίθεσης στην Οκλαχόμα Σίτι το 1995
- Το Τάγμα (1983-84) (David Lane) ήταν μια λευκή ρατσιστική, τρομοκρατική οργάνωση που πήρε το όνομά της από την πολιτική οργάνωση που συζητείται στο The Turner Diaries (1978). Το Τάγμα δολοφόνησε τρία άτομα, συμπεριλαμβανομένου του ραδιοφωνικού παρουσιαστή Alan Berg, και διέπραξε πολυάριθμες ληστείες, επιχειρήσεις παραχάραξης και πράξεις βίας σε μια προσπάθεια να προκαλέσει φυλετικό πόλεμο στις Ηνωμένες Πολιτείες.
-
Ο Timothy McVeigh
Ο Timothy McVeigh, ο οποίος καταδικάστηκε για το ρόλο του στη βομβιστική επίθεση στην Οκλαχόμα Σίτι το 1995, βρέθηκε με σελίδες από το The Turner Diaries μετά την επίθεση. Η επίθεσή του έμοιαζε πολύ με τη βομβιστική επίθεση στα κεντρικά γραφεία του FBI στο μυθιστόρημα.
- Ο Τζον Γουίλιαμ Κινγκ καταδικάστηκε επειδή έσυρε τον Τζέιμς Μπερντ, έναν Αφροαμερικανό, μέχρι θανάτου στο Τζάσπερ του Τέξας το 1998. Καθώς ο King έδεσε τα πόδια του Byrd στο φορτηγό του, φέρεται να είπε: «Θα ξεκινήσουμε το The Turner Diaries νωρίς».
- Ο David Copeland, ένας Βρετανός νεοναζί που σκότωσε τρεις ανθρώπους σε μια βομβιστική εκστρατεία εναντίον των μαύρων, ασιατικών και ομοφυλοφιλικών κοινοτήτων του Λονδίνου τον Απρίλιο του 1999, παρέθεσε αποσπάσματα από το The Turner Diaries ενώ ανακρινόταν από την αστυνομία.
- Ένα αντίγραφο του The Turner Diaries και άλλης νεοναζιστικής προπαγάνδας βρέθηκαν στο σπίτι του Jacob D. Robida, ο οποίος επιτέθηκε σε τρεις άνδρες σε ένα γκέι μπαρ στο New Bedford της Μασαχουσέτης το 2006. Ο Robida τράπηκε σε φυγή, σκοτώνοντας έναν όμηρο και έναν αστυνομικό πριν αυτοκτονήσει.
- Ένα αντίγραφο των ημερολογίων Turner και της νεοναζιστικής προπαγάνδας και αντικειμένων που συνδέονται με τη λευκή υπεροχή και τον ναζισμό βρέθηκαν στο σπίτι του Zack Davies, ο οποίος καταδικάστηκε για ρατσιστική απόπειρα δολοφονίας στο Mold, Flintshire, Ηνωμένο Βασίλειο, τον Σεπτέμβριο του 2015.
- Η Εθνικοσοσιαλιστική Παρανομία χρησιμοποίησε τον Turner Tagebücher για να σχηματίσει τουλάχιστον ένα μέρος της ιδεολογικής της βάσης. Τα μέλη Uwe Böhnhardt, Uwe Mundlos και Beate Zschäpe δολοφόνησαν εννέα μετανάστες μεταξύ 9 Σεπτεμβρίου 2000 και 25 Απριλίου 2007. Ένα αντίγραφο του Turner Tagebücher βρέθηκε στον καμένο σκληρό δίσκο του τρίο μετά την αυτοκτονία των Böhnhardt και Mundlos και την πυρπόληση του φορτηγού τους στις 4 Νοεμβρίου 2011. Το Turner Tagebücher έχει απαγορευτεί στη Γερμανία από τον Απρίλιο του 2006.
Ο Ρόμπερτ Τζέι Μάθιους
(Robert Jay Mathews)
16 Ιανουαρίου 1953 – 8 Δεκεμβρίου 1984)
Εμπνευσμένος από Τα ημερολόγια Τέρνερ…
Στις 8 Δεκεμβρίου 1984, ο Robert Jay Mathews, ιδρυτής της βίαιης λευκής ομάδας The Order, σκοτώνεται σε πυρκαγιά σε σπίτι κοντά στο Smuggler’s Cove στο νησί Whidbey μετά από 35ωρη αντιπαράθεση με το FBI. Έχει αποτελέσει αντικείμενο έντονου ανθρωποκυνηγητού από τις 24 Νοεμβρίου 1984, όταν δραπέτευσε από το FBI στο 
Πόρτλαντ του Όρεγκον, αφού τραυμάτισε έναν πράκτορα στο πόδι. Η κληρονομιά του τρόμου του Τάγματος θα τελειώσει στις 15 Απριλίου 1985, όταν 23 μέλη της συμμορίας κατηγορούνται από ομοσπονδιακό σώμα ενόρκων στο Σιάτλ και συλλαμβάνονται από το FBI. Δώδεκα από τους κατηγορούμενους θα παραδεχτούν την ενοχή τους πριν από τη δίκη και πολλοί θα γίνουν κυβερνητικοί μάρτυρες. Δέκα από τους κατηγορούμενους θα δικαστούν και θα κριθούν ένοχοι για εκβιασμό, συνωμοσία και άλλα αδικήματα, συμπεριλαμβανομένης της παραχάραξης, της ένοπλης ληστείας και της δολοφονίας. Θα καταδικαστούν σε ποινές που κυμαίνονται από 40 έως 100 χρόνια σε ομοσπονδιακή φυλακή. Ο τελευταίος κατηγορούμενος θα δικαστεί στο Μιζούρι για τη δολοφονία ενός πολιτειακού στρατιώτη. Θα καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη.
Η ομάδα που ίδρυσε ο Mathews εκείνη τη νύχτα έγινε γνωστή ως The Order, The Silent Brotherhood και White American Bastion. Τα ημερολόγια Turner έγιναν η βίβλος τους. Ο θεμελιώδης στόχος του Τάγματος ήταν η βίαιη ανατροπή της «Σιωνιστικής Κυβέρνησης Κατοχής» ή «ZOG», ένας ευφημισμός για την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών, η οποία πίστευαν ότι ελεγχόταν από μια εβραϊκή κλίκα. Στο μυθιστόρημα, η επανάσταση του Τάγματος χρηματοδοτείται από ένοπλες ληστείες, παραχάραξη και άλλα βίαια εγκλήματα που αποσκοπούν στη διατάραξη της αμερικανικής οικονομίας. Και αυτό ακριβώς αποφάσισαν να κάνουν ο Mathews και η συμμορία των νεοναζί του.
Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ
Ο Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ, ο 32χρονος Νορβηγός που έσφαξε 76 ανθρώπους, δεν είναι μόνο τρομοκράτης και δολοφόνος, αλλά και λογοκλόπος: Τμήματα από το μανιφέστο των 1.500 σελίδων αντιγράφηκαν απευθείας από αυτό του «Unabomber», Τεντ Κατσίνσκι. Και ακόμη και το υλικό που έγραψε ο ίδιος είναι παράγωγο: Από τα μέρη του περιπετειώδους και ασύνδετου μανιφέστου που μπόρεσα να διαβάσω μέχρι στιγμής, η μισαλλόδοξη και παρανοϊκή κοσμοθεωρία του φαίνεται να προήλθε – είτε άμεσα είτε έμμεσα – από το The Turner Diaries.
Όπως και ο Breivick, ο τρομοκρατικός πρωταγωνιστής του Pierce (“Earl Turner”) ήταν ένας κατασκευαστής βομβών που επιτέθηκε σε ένα μεγάλο δημόσιο κτίριο με μια βόμβα αυτοκινήτου αποτελούμενη σε μεγάλο βαθμό από εκρηκτικά με βάση λιπάσματα νιτρικού αμμωνίου και στη συνέχεια χρησιμοποίησε πυροβόλα όπλα για να σκοτώσει αθώους ανθρώπους τυχαία. Όπως και με τον Μπρέιβικ, ο Πιρς παρουσιάζει τον Τέρνερ ως επαναστάτη πατριώτη, επιτιθέμενος σε μια παρακμιακή και φυλετικά προδοτική κυβέρνηση. Όπως και ο Breivick, ο Turner προσπάθησε να πυροδοτήσει έναν αποκαλυπτικό φυλετικό πόλεμο που θα καθάριζε την κοινωνία του από «ξένα» στοιχεία.
Ο Breivick φαίνεται να έχει απορροφήσει μια ποικιλία λεπτομερειών πλοκής από τα ημερολόγια του Turner. Για παράδειγμα, ο Τέρνερ περιγράφεται στο βιβλίο του Πιρς ως ο ηγέτης ενός από τους 12 τρομοκρατικούς πυρήνες στην περιοχή της Ουάσινγκτον. Μετά την επιτυχή ανατίναξη του κτιρίου του FBI στην Ουάσιγκτον, αυτός και άλλοι πιστοί ηγέτες κυττάρων εισάγονται σε μια μυστική τρομοκρατική εταιρεία που ονομάζεται The Order, η οποία δεσμεύεται για την εξάλειψη των μαύρων και των Εβραίων. Ο Μπρέιβικ ισχυρίζεται ότι ήταν μέλος μιας παρόμοιας μυστικής ομάδας, στόχος της οποίας ήταν να «καταλάβει τον πολιτικό και στρατιωτικό έλεγχο των χωρών της Δυτικής Ευρώπης», σκοτώνοντας ή τραυματίζοντας περισσότερους από ένα εκατομμύριο ανθρώπους στη διαδικασία. Περιγράφει ένα συμβούλιο τύπου Τέρνερ με ακριβώς 12 ηγέτες κυττάρων από διάφορα μέρη του δυτικού κόσμου, οι οποίοι (λέει) συναντήθηκαν στο Λονδίνο το 2002 για να δημιουργήσουν τη δική τους μυστική κοινωνία – μια επανεφεύρεση των Ναϊτών Ιπποτών. (Υπογράφει την επιστολή του με τον τίτλο «Δικαστής Ιππότης Διοικητής για τους Ναΐτες Ιππότες της Ευρώπης και ένας από τους πολλούς ηγέτες του Εθνικού και πανευρωπαϊκού Κινήματος Πατριωτικής Αντίστασης».)
Διαβάζοντας τα ημερολόγια του Τέρνερ καταλαβαίνουμε ότι οι εγκόσμιες πεποιθήσεις δεξιών τρομοκρατών όπως ο Μπρέιβικ δεν διαφέρουν τόσο από τους ισλαμιστές τρομοκράτες όσο πιστεύουν ορισμένοι. Τα μέλη και των δύο ομάδων φαντάζονται τους εαυτούς τους ως «μάρτυρες» που εκπληρώνουν κάποιο χειροτονημένο και ιερό σκοπό, για τον οποίο ο πολιτισμός θα τους ευχαριστήσει μια μέρα. (Στο μανιφέστο του, ο Breivick αναφέρεται επανειλημμένα στο επερχόμενο «μαρτύριό του».) Και οι δύο ομάδες φαντάζονται ότι ωθούν την κοινωνία προς κάποιον μετα-αποκαλυπτικό παράδεισο, μια Νέα Ιερουσαλήμ του τύπου που περιγράφεται στο Βιβλίο της Αποκάλυψης. Και οι δύο φαντάζονται ότι οι κακές σταυροφορίες τους προσδίδουν δράμα, αξιοπρέπεια και κοσμικό νόημα στη ζωή τους. «Όποτε ο κίνδυνος είναι ιδιαίτερα επικείμενος και μπορεί να μας συλλάβουν, πρέπει να αφαιρέσουμε τις κάψουλες αυτοκτονίας από τα μενταγιόν και να τις μεταφέρουμε στο στόμα μας», δηλώνει ο Τέρνερ στα Ημερολόγιά του. «Και αν μας συλλάβουν και δεν μπορούμε να δούμε καμία ελπίδα άμεσης διαφυγής, πρέπει να σπάσουμε τις κάψουλες με τα δόντια μας. Ο θάνατος θα είναι ανώδυνος και σχεδόν στιγμιαίος. Τώρα η ζωή μας ανήκει πραγματικά μόνο στο Τάγμα. Σήμερα, κατά μία έννοια, αναγεννήθηκα. Ξέρω τώρα ότι δεν θα μπορέσω ποτέ ξανά να κοιτάξω τον κόσμο ή τους ανθρώπους γύρω μου ή τη δική μου ζωή με τον ίδιο τρόπο που το έκανα πριν».
Φυσικά, ο Μπρέιβικ δεν σκότωσε μουσουλμάνους: Σκότωσε τυχαίους περαστικούς του Όσλο και κυβερνητικούς εργαζόμενους, και στη συνέχεια εφήβους και νεαρούς ενήλικες σε μια πολιτική κατασκήνωση νεολαίας – η στρατηγική του ήταν να σφαγιάσει εκείνους που φανταζόταν ότι ήταν οι καταλύτες των πολυπολιτισμικών πολιτικών της χώρας του. Περιέγραψε αυτές τις δολοφονίες ως ένα «φρικιαστικό αλλά απαραίτητο» βήμα προς την αποτροπή της υποδούλωσης της Ευρώπης από μουσουλμάνους — και το τεράστιο μανιφέστο του φαίνεται να δημιουργήθηκε για να υπερασπιστεί αυτές τις αδικαιολόγητες ενέργειες.
Από αυτή την άποψη, το έγγραφο απηχεί το Κεφάλαιο 6 του The Turner Diaries, στο οποίο ο πρωταγωνιστής ερευνά το φρικτό μακελειό που προκάλεσε ο βομβαρδισμός του κτιρίου του FBI – 700 νεκροί και πολλοί περισσότεροι τραυματίες, με πολύ λίγα από αυτά τα θύματα να είναι είτε Μαύροι είτε Εβραίοι. Τα μάτια του τελικά ακουμπούν σε μια «όμορφη» 20χρονη γυναίκα, με το πόδι της ναυαγισμένο από την έκρηξη. Και αρχίζει να σκέφτεται αν ο φόνος και ο ακρωτηριασμός αυτών των αθώων λευκών, εθνικών – ανθρώπων «που δεν είναι πιο αφοσιωμένοι στην άρρωστη φιλοσοφία ή στους φυλετικά καταστροφικούς στόχους του Συστήματος από εμάς» – μπορούν πραγματικά να δικαιολογηθούν. Αλλά τελικά, εξηγεί ότι «δεν υπάρχει τρόπος να καταστρέψουμε το Σύστημα χωρίς τέτοιες τακτικές. Το Σύστημα είναι ένας καρκίνος πολύ βαθιά ριζωμένος στη σάρκα μας. Και αν δεν καταστρέψουμε το Σύστημα πριν μας καταστρέψει – αν δεν κόψουμε αυτόν τον καρκίνο από τη ζωντανή σάρκα μας – ολόκληρη η φυλή μας θα πεθάνει». Τέτοια είναι τα ψέματα που επιτρέπουν σε ανθρώπους όπως ο Μπρέιβικ να κοιμούνται τη νύχτα. Anders Breivik and The Turner Diaries: How a 2011 Norwegian Massacre Echoes a 1978 American Novel (fdd.org)
|
«Είναι ένα βιβλίο που έχει χρησιμοποιηθεί για να σκοτώσει πολλούς ανθρώπους, ξανά και ξανά και ξανά» Η ιστορικός Kathleen Belew |
Μετά την επίθεση της 6ης Ιανουαρίου στο Καπιτώλιο των ΗΠΑ, η Amazon έκανε το ασυνήθιστο βήμα στις 12 Ιανουαρίου να αφαιρέσει όλα τα αντίτυπα του The Turner Diaries από τα εικονικά ράφια της. Αυτό μπορεί να φαίνεται σαν μια δραστική στάση δεδομένης της συζήτησης για τη λογοκρισία και την ελευθερία του λόγου που συνόδευσε αυτού του είδους τις εκκαθαρίσεις. Αλλά είναι αυτό που υποδηλώνει πόσο διαβόητο έχει γίνει το βιβλίο και πόση πραγματική ζημιά έχει αναμφισβήτητα προκληθεί.
William Luther Pierce
(ψευδώνυμο: Andrew Macdonald)
11 Σεπτεμβρίου 1933 – 23 Ιουλίου 2002
Η μισαλλόδοξη στάση του William Luther Pierce απέναντι στους έγχρωμους ενσταλάχθηκε σε νεαρή ηλικία. Γεννήθηκε στην Ατλάντα σε μια αριστοκρατία του Παλαιού Νότου που περιελάμβανε τη μητέρα του και τους προγόνους της. Ο προπάππους του, όπως έχει πει, ήταν κυβερνήτης της Αλαμπάμα και γενικός εισαγγελέας της Συνομοσπονδίας κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου. Σύμφωνα με μια βιογραφία του Pierce από τον καθηγητή του Πανεπιστημίου του Βερμόντ Robert Griffin, Fame of a Dead Man’s Deeds: An Up-Close Portrait of White Nationalist William Pierce, μεγάλωσε σε ένα σπίτι του Νότου κατά τη διάρκεια του διαχωρισμού με ηλικιωμένους συγγενείς που αντιμετώπιζαν έναν μαύρο υπηρέτη σαν εικονικό σκλάβο.
| «Αφού η ασθένεια της «πολυπολιτισμικότητας», η οποία καταστρέφει την Αμερική, τη Βρετανία και κάθε άλλο Άριο έθνος στο οποίο προωθείται, έχει σαρωθεί, πρέπει και πάλι να έχουμε μια φυλετικά καθαρή περιοχή της γης για την περαιτέρω ανάπτυξη του λαού μας. … Δεν θα αποθαρρυνθούμε από τη δυσκολία ή την προσωρινή δυσαρέσκεια που συνεπάγεται, επειδή συνειδητοποιούμε ότι είναι απολύτως απαραίτητο για τη φυλετική μας επιβίωση. — «Τι είναι η Εθνική Συμμαχία;», ιστοσελίδα της Εθνικής Συμμαχίας |
Το 1999, ο Pierce έκανε μια σημαντική επιχειρηματική επένδυση, αγοράζοντας τη λευκή δισκογραφική εταιρεία Resistance Records για περίπου 250.000 δολάρια. Η συμφωνία έδωσε στον Pierce τον έλεγχο του καταλόγου CD, του αποθέματος, της λίστας αλληλογραφίας και του εκδοτικού βραχίονα της εταιρείας. Τα επόμενα χρόνια, οι Resistance κυριάρχησαν στη μουσική σκηνή της λευκής δύναμης και έγιναν επίσης ο μεγαλύτερος χρηματοδότης στην αυτοκρατορία της Βόρειας Αμερικής. Ο Pierce προστέθηκε σε αυτή την αυτοκρατορία το 2000, όταν ο «εθνικοσοσιαλιστής black metal» μουσικός και καταδικασμένος Γερμανός δολοφόνος Hendrik Möbus εγκαταστάθηκε στα κεντρικά γραφεία της NA. Η δισκογραφική εταιρεία του Möbus, Cymophane, μεταφέρθηκε στη συνέχεια στον έλεγχο του Pierce. Τρεις μήνες μετά την άφιξή του στο συγκρότημα, ο Möbus συνελήφθη με διεθνές ένταλμα σύλληψης που εκδόθηκε στη Γερμανία. Ο Pierce ηγήθηκε μιας εκστρατείας για την απελευθέρωση του Möbus και συγκέντρωσε χρήματα για να πληρώσει τα νομικά του έξοδα. Τελικά, όμως, ο Möbus απελάθηκε και φυλακίστηκε στη Γερμανία.
Σύμφωνα με όλες τις μαρτυρίες, ο Pierce σκόπευε το βιβλίο να έχει επιρροή, κάτι περισσότερο από ένα έργο μυθοπλασίας, και είχε! Σε πολλά κεφάλαια της Εθνικής Συμμαχίας, το βιβλίο έπρεπε να διαβαστεί και ουσιαστικά παρουσιάστηκε στα νέα μέλη ως εγχειρίδιο οδηγιών. Ο Pierce σκόπευε επίσης να δοξάσει τη βία εναντίον των μη λευκών και των προοδευτικών. Η έκθεση της ADL ανέφερε μια ραδιοφωνική εκπομπή του 1997 στην οποία ο Pierce είπε:
Το 1975, όταν άρχισα να γράφω το The Turner Diaries… Ήθελα να πάρω όλους τους φεμινιστές αγκιτάτορες και προπαγανδιστές και όλους τους φανατικούς της φυλετικής ανάμειξης και όλα τα αφεντικά των μέσων ενημέρωσης και όλους τους γραφειοκράτες και τους πολιτικούς που συνεργάζονταν μαζί τους, και ήθελα να τους βάλω στον τοίχο, σε παρτίδες χιλίων περίπου κάθε φορά, και να τους πυροβολήσω. Και εξακολουθώ να θέλω να το κάνω αυτό.
Το βιβλίο περιέχει μακάβρια, ωμή βία που ασκείται εναντίον φιλελεύθερων, κυβερνητικών αξιωματούχων, μελών των μέσων ενημέρωσης και μαύρων και εβραίων πολιτών. Προτρέπει με χαρά τις λευκές πολιτοφυλακές να ξεσηκωθούν και να εμπλακούν σε ανταρτοπόλεμο εναντίον της καταπιεστικής κυβέρνησης – σκεφτείτε την ταινία δράσης της δεκαετίας του ’80 Red Dawn, στην οποία η Ρωσία εισβάλλει στις ΗΠΑ και οι πολίτες μικρών πόλεων αντεπιτίθενται με τακτικές αποστατών, αλλά με περισσότερο ρατσισμό και δίψα για αίμα. Μεταξύ άλλων, το βιβλίο περιλαμβάνει βομβιστικές επιθέσεις αυτοκινήτων, αποστολές αυτοκτονίας και μια σκηνή στην οποία λευκοί ρατσιστές τρομοκράτες κρεμούν μαζικά πολιτικούς – μια σκηνή που ορισμένοι ειδικοί θεώρησαν ότι είχε απήχηση στην εξέγερση του Καπιτωλίου, κατά τη διάρκεια της οποίας στήθηκε αγχόνη εν μέσω εκκλήσεων για απαγχονισμό ορισμένων εκλεγμένων αξιωματούχων.
Το βιβλίο κορυφώνεται ανατριχιαστικά με τον Τέρνερ να σχεδιάζει να πετάξει ένα αεροπλάνο στο Πεντάγωνο σε μια αποστολή βομβιστικής επίθεσης αυτοκτονίας – μια πράξη που η αφήγηση μας λέει ότι εγκαινίασε μια «Νέα Εποχή» λευκής ρατσιστικής κυριαρχίας και έκανε τον Τέρνερ εθνικό λαϊκό ήρωα στον μετέπειτα Άριο πολιτισμό.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ – ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ: Ι.Ν.ΑΓΙΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΙΣΤΙΑΙΑΣ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ:
Ο ΝΑΖΙΣΤΙΚΟΣ ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ TOY DAVID MYATT – Ιερός Ναός Αγίων Ταξιαρχών Ιστιαίας (entaksis.gr)
EΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ BLACK METAL – Ιερός Ναός Αγίων Ταξιαρχών Ιστιαίας (entaksis.gr)
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ (ΙΙ)
ΠΗΓΕΣ – ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ:
William Pierce | Southern Poverty Law Center (splcenter.org)
The Turner Diaries – Wikipedia
How ‘The Turner Diaries’ Incites White Supremacists – The New York Times (nytimes.com)
The Literary Offenses of a Neo-Nazi: Narrative Voice in “The Turner Diaries” on JSTOR
The Turner Diaries’ Ties to Extremists | Counter Extremism Project
