Γράφει ο π. Στέφανος Στεφόπουλος
Με πολύ πόνο και προβληματισμό γράφονται αυτές οι γραμμές γιατί αναφέρονται σε έναν εκ των Αρχιερέων της Εκκλησίας της Ελλάδος. Έναν εκ των κορυφαίων θεολόγων της Εκκλησίας μας. Έναν φωτισμένο πατερικό ιεράρχη, εραστή της Παλαμικής θεολογίας. Θεολογικό “γόνο” του κορυφαίου θεολόγου του 20ου αιώνα π. Ιωάννη Ρωμανίδη. Έναν άνθρωπο που αφιέρωσε εκατοντάδες σελίδες βιβλίων του για να γνωρίσουν γενεές νέων ανθρώπων -όπως κι ο υπογράφων το κείμενο αυτό – τη Νηπτική Θεολογία και τον Ησυχασμό!
Ο λόγος, για τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ναυπάκτου και Αγ. Βλασίου κ.κ. Ιερόθεο.
Πρόσφατη εγκύκλιός του δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα romfea.gr (31/8/2021, 14:12) και ενώ απευθύνεται στους ιερείς της Μητροπόλεώς του και φαινομενικά δεν θα έπρεπε να του ασκείται γι’ αυτό κριτική, όμως η εγκύκλιος αυτή δόθηκε στη δημοσιότητα και συνεπώς, νομίζω, επιδέχεται κριτικής καλοπροαίρετης, μεστής σεβασμού προς το αρχιερατικό του αξίωμα αλλά και παρρησίας.
Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι το γιατί κάποιοι αρχιερείς μας χρησιμοποιούν αφοριστικό λόγο, ενίοτε μέχρι εμπάθειας απάδουσας του σχήματός των, που τελικά διχάζουν το ποίμνιο αντί να διαφυλάσσουν την ενότητά του την οποίαν και θα έπρεπε να εγγυώνται εκ της θέσεώς τους.
Από έναν Αρχιερέα με θεολογικό υπόβαθρο και ήθος δεν περιμένει κανείς να ακούσει φράσεις κατά των ανεμβολίαστων όπως ότι :
“διακρίνονται από έλλειψη σοβαρής θεολογικής σκέψεως, εκκλησιαστικής συνείδησης,…σοβαρών επιστημονικών επιχειρημάτων…σύγχυση σκέψεως και γραφής…εμπλέκονται η Χριστολογία με την αντιχριστολογία και την δαιμονολογία…
…απαράδεκτο να αντιμετωπίζεται το εμβόλιο με παραθεολογικά επιχειρήματα, πολιτικές σκοπιμότητες και συνωμοσιολογικές νοοτροπίες… “!
Σίγουρα και αυτά ουδόλως αποτελούν” σοβαρή θεολογική σκέψη, εκκλησιολογική συνείδηση” αλλά προδίδουν ίσως και” σύγχυση σκέψεως και γραφής”.
Διότι από τη μια τα γραφόμενα δεν αφήνουν κανένα περιθώριο επιλογής αφού οι απορρίπτοντες το εμβόλιο “διαφοροποιούνται από το Συνοδικό και Ιεραρχικό πολίτευμα της Εκκλησίας μας”, “θα δώσουν λόγο στο Θεό” αν συνιστούν στους Χριστιανούς να μην εμβολιάζονται, και τέλος επειδή “πρέπει να συντονιζόμαστε σε αυτά που αποφασίζει η Ιερά Σύνοδος με τα συνοδικά της όργανα”.
ΟΜΩΣ!!!
Λίγο παραπάνω, στην εν λόγω εγκύκλιο, αναφέρεται ρητή δήλωση – θέση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, σύμφωνα με την οποία
“Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΕΜΒΟΛΙΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΖΗΤΗΜΑ ΤΟΣΟ ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ Ή ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ, ΑΛΛΑ ΚΥΡΙΩΣ ΙΑΤΡΙΚΟ-ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΣΕ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΙΑΤΡΟ ΤΟΥ…. Η ΙΣΕΕ ΣΥΝΙΣΤΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ…”!!!
Αν επιβάλλεται και το δεχόμαστε ότι έτσι θα έπρεπε να είναι, η υπακοή στις αποφάσεις της Ιεράς Συνόδου, τότε ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν! Η Εκκλησία συνιστά και σέβεται την ελευθερία των προσώπων. Τα υπόλοιπα αναιρούν αυτή τη θέση και δημιουργούν ποικίλα προβλήματα στη “μετάφραση”!
Έχω όμως μια απορία και με πολύ σεβασμό τη θέτω στον Σεβασμιώτατο Άγιο Ναυπάκτου. Έχει το αλάθητο η ΔΙΣ; Ποτέ δεν πέφτει έξω στην κρίση Της; Υπάρχουν όροι αληθείας; Η σύγκληση της ολομέλειας της Ιεραρχίας, έστω και με την επίκληση του φωτισμού του Αγ. Πνεύματος, οδηγεί πάντα σε αποφάσεις που δεν επιδέχονται καμμία διόρθωση ως θεόπνευστες;
Η ταπεινή μου γνώμη είναι ότι μπορεί να κάνει λάθος. Ας πάρουμε για παράδειγμα τις 55 θέσεις για τις μεταμοσχεύσεις που ενέκρινε η ΙΣΕΕ τον Οκτώβριο του 1999. Επιλέγω εξ αυτών τις κάτωθι:
“2. Το κριτήριο της εκκλησιαστικής ηθικής των μεταμοσχεύσεων, όπως και κάθε προβλήματος, είναι πνευματικό. Αν κάτι βλάπτει την ψυχή ή υποβιβάζει τις πνευματικές αξίες, ανεπιφύλακτα το απορρίπτει. Αντιθέτως, εάν το επί μέρους επιστημινικό επίτευγμα είναι συμβατό με τη θεολογική παράδοση, διδασκαλία και εμπειρία της, την ιδιοφυή ανακάλυψη την αντιμετωπίζει με την τόλμη της πνευματικήςκαινοτομίας της. Ούτε με τον ορθολογιστικό σχολαστικισμό έχει σχέση, ούτε σε πολιτικές σκοπιμότητες υποχωρεί, ούτε με την εκκοσμίκευση συντάσσεται…
34.Το κράτος δεν έχει κανένα δικαίωμα εισχωρήσεως στην ιδιωτική σφαίρα της ζωής των πολιτών. Μια τέτοια ενέργεια αντιβαίνει στα άρθρα 2, παρ. 1 (περί του σεβασμού και της προστασίας της ανθρώπινης αξιοπρέπειας) και 5, παρ. 1 (περί της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητος του ατόμου) του συντάγματος…
47…και υπάρχει τεράστια διαφορά ήθους και προσεγγίσεως μεταξύ κοσμικής και εκκλησιαστικής αντιλήψεως του θέματος, η Εκκλησία πρέπει να είναι πολύ προσεκτική στις ενέργειές της και φειδωλή στα λόγια της”.
Αυτά όλα γιατί δεν εφαρμόστηκαν και στην περίπτωση των εμβολιασμών. Πότε ήταν άστοχη η παρέμβασή της; Τότε ή τώρα;
Και πώς γίνεται απ’ τη μια να απορρίπτει την έκτρωση ως φόνο κι απ’ την άλλη να δέχεται χωρίς καμμία θεολογική ανάλυση τον όρο “θεραπευτική διακοπή της κύησης” που ουσιαστικά συνιστά φόνο; Τότε είχε κάνει λάθος ή τώρα;
Και πώς, τέλος, κρίνεται από τον Σεβασμιώτατο ως φονέας αυτός που αποτρέπει τους χριστιανούς από τον εμβολιασμό, και δεν θεωρεί εξίσου φονείς αυτούς που προέβησαν στην απεχθή έκτρωση;
Αποδεδειγμένα έστω κι αν δεν χρησιμοποιήθηκαν κυτταρικές σειρές εκτρωμένων εμβρύων στο τελικό στάδιο παρασκευής όλων των εμβολίων, όμως πειράματα πραγματοποιήθηκαν στα πρώτα 3 στάδια σύμφωνα με δηλώσεις των ίδιων των εταιρειών παρασκευής των εμβολίων. Και ερωτώ. Ακόμη κι αν δεν έχουν προστεθεί οι σειρές αυτές των κυττάρων, έχουν γίνει όμως τα σχετικά πειράματα, αυτό δεν εγείρει μείζονα βιοηθικά προβλήματα τη στιγμή που η ΙΣΕΕ έχει απορρίψει τους πειραματισμούς σε έμβρυα (προφανώς και στα κύτταρα αυτών!); Σύμφωνα πάντα με την 35η θέση της Εκκλησίας μας σχετικά με την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή έτσι όπως ενεκρίθη υπό της ΙΣΕΕ τον Οκτώβριο του 2005.
Άλλωστε, πρέπει να επισημανθεί και το γεγονός ότι αν και τα κύτταρα “καθαρίζονται” από το γενετικό υλικό των κυτταρικών σειρών, όμως κατά την ομολογία επιστημόνων, πάντα μένουν υπολείμματα! Υπολείμματα ανθρώπινου DNA!!! Αυτό δεν συνιστά βιοηθικό δίλημμα; Γιατί λοιπόν το προσπερνάμε τόσο ασυλλόγιστα;
Υπάρχει μια υπερβολή, νομίζω, στην ερμηνεία των όσων υποστηρίζει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης αφού εκείνος αναφέρεται σε ανθρώπους που γνώριζαν ότι έπασχαν από επικίνδυνη μεταδοτική ασθένεια κι όμως συναναστρέφονταν άλλους προκειμένου να τους την μεταδώσουν, ενώ ο Σεβασμιώτατος τους εξισώνει με υγιείς ανεμβολίαστους που μπορούν να νοσήσουν και να κολλήσουν τους άλλους όσο και οι εμβολιασμένοι!
Ρωτώ γιατί μου κάνει εντύπωση – αρνητική- το ότι η Εκκλησία μας πήρε θέση σε ένα αμιγώς όπως διακηρύσσει ιατρικο – επιστημονικό – θέμα έχοντας κάνει πρώτα έναν υποκειμενικό διαχωρισμό μεταξύ ομάδων ιατρών και επιλέγοντας την μία εκ των δύο. Συνιστά αυτό αλάθητη πράξη-θέση για την Εκκλησία μας;
Επίσης προβληματίζει η άποψη ότι όποιος συστήνει στους χριστιανούς τον μη εμβολιασμό ενοχοποιείται ως ανεύθυνος που θα δώσει λόγο στο Θεό και ως φονέας ακόμη και θέτει εαυτόν εκτός του εκκλησιαστικού σώματος. Ενώ, ξέρουμε πολύ καλά από επιστήμονες, μελέτες, υγειονομικούς, συγγενείς θανόντων από ολόκληρη την υφήλιο ότι:
1) τα εμβόλια δεν προστατεύουν αποτελεσματικά,
2) η ανοσία δεν κτίζεται με μαζικούς εμβολιασμούς,
3) ότι και οι εμβολιασμένοι κολλούν-μεταδίδουν-νοσηλεύονται-καταλήγουν,
4) ότι τα εμβόλια δεν ειναι μονόδρομος αφού υπάρχουν φάρμακα και άλλα σκευάσματα που έχουν ήδη σώσει κόσμο,
5) ότι η αντίθετη με το κυβερνητικό αφήγημα τοποθέτηση έχει αποδομηθεί έως δαιμονοποιηθεί,
6) ότι για τις μεταλλάξεις ευθύνονται οι εμβολιασμένοι και όχι οι υγιείς ανεμβολίαστοι,
7) ότι τα εμβόλια είναι ακόμη και τούτη τη στιγμή πειραματικά και χωρίς πλήρη άδεια σε παγκόσμιο επίπεδο,
8) ότι ασκείται τρομοκρατία και απειλούνται γιατροί και άλλοι επιστήμονες,
9) ότι αποκρύπτονται στοιχεία και δημιουργούνται άλλα ψευδή και παραπλανητικά,
10) ότι έχουν καταστεί τα εμβόλια “εργαλεία” πολιτικής, καταπάτησης συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων, τρομοκράτησης του λαού και μοχλός πίεσης για επιβολή παράπλευρων μέτρων με ψευδοδίλλημα την “δημόσια υγεία”!
11) ότι έχουν σημειωθεί παγκοσμίως χιλιάδες παρενέργειες που θέτουν σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία και επιβαρύνουν σημαντικά το ΕΣΥ,
12) ότι αν και επισημάνθηκε επανειλημμένως η αξία ενός ενδεχόμενου επιστημονικού διαλόγου, όμως ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ.
Στην εγκύκλιο, μάλιστα, επισημαίνεται η αξία ενός τέτοιου διαλόγου και οι προϋποθέσεις του. “Άλλο είναι ο επιστημονικός διάλογος και η επιστημονική αντιπαράθεση…μέσα στα επιστημονικά όργανα…”!
Σεβασμιώτατε, πότε έγινε αυτό μεταξύ επιστημόνων; Εμείς μαθαίνουμε για κατωτάτου επιπέδου “διάλογο” με προσωπικές αντεγκλήσεις και χτυπήματα κάτω απ’ τη μέση καθώς και απειλές για απομάκρυνση από υπεύθυνες θέσεις λόγω διαφορετικών επιστημονικών θέσεων. Όπως στην περίπτωση του κ. Δ. Κούβελα. Αυτόν τον διάλογο εξαίρει η Εκκλησία μας; Με ποιό σκεπτικό και ποιά επιστημονικά κριτήρια πήρε απόφαση να προωθήσει τον εμβολιασμό η Εκκλησία μας; Κωφεύει ενώπιον πολλών επιστημόνων με ποιά δικαιολογία;
13) Μας λέτε να προτρέπουμε τον κόσμο να εμβολιαστεί. Μα δεν είπατε ότι είναι ένα καθαρά μη εκκλησιαστικό, θεολογικό θέμα; Πως ξέρετε ποιά πλευρά κατέχει πλήρως ή μερικώς την επιστημονική αλήθεια; Κι αν ο άνθρωπος που θα υποδείξουμε το εμβόλιο ως “ευλογία”, πεθάνει ή έστω υποστεί σοβαρές παρενέργειες που θα του στερήσουν ενδεχομένως το εισόδημά του, ποιος θα έχει την ηθική ή και την ποινική ευθύνη; Οι εταιρείες, οι πολιτικοί, και οι λοιμωξιολόγοι των επιτροπών πάντως δεν την έχουν, καθώς νομοθέτησαν!
Γιατί να μην έκανε η Εκκλησία μας μια στρογγυλή τράπεζα και να φέρει όλους τους ειδικούς μαζί να συζητήσουν ψύχραιμα και νηφάλια για τα επιστημονικά δεδομένα; Γιατί, προφανώς, η Εκκλησία μας φοβάται μήπως αυτό θεωρηθεί από την Πολιτεία ως ωμή πολιτική παρέμβαση. Σωστά; Μα μπορεί να είναι η προστασία της δημόσιας υγείας πολιτικό “εργαλείο”;
Τέλος, το θέμα της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, της ευθανασίας, της κλωνοποίησης, του “εγκεφαλικού θανάτου”, είναι ιατρικά και επιστημονικά μόνο θέματα; Όχι, γιατί η Εκκλησία μας έχει ήδη εκφράσει θέσεις βάσει πατερικών, κανονικών, θεολογικών επιχειρημάτων. Στο θέμα του εμβολίου γιατί διαφοροποιείται η τακτική της;
Με πολύ σεβασμό και παρρησία έγραψα ο, τι μου υπαγόρευσε η συνείδησή μου. Την ευχή του Σεβασμιωτάτου να έχουμε!
